اطلاعات ارائه دهنده حمایت های جامعه (CS).

سپرده‌های مسکن به شناسایی، هماهنگی، تأمین یا تأمین مالی خدمات یکبار مصرف و اصلاحات لازم برای قادر ساختن فرد برای ایجاد یک خانواده اصلی که اتاق و تخته را تشکیل نمی‌دهند، کمک می‌کند، مانند:

1. سپرده های تضمینی مورد نیاز برای اجاره آپارتمان یا خانه.
2. هزینه‌های راه‌اندازی/سپرده‌ای برای خدمات آب و برق یا دسترسی به خدمات و معوقه‌های آب و برق.
3. پوشش ماه اول آب و برق، از جمله، اما نه محدود به تلفن، گاز، برق، گرمایش و آب.
4. اجاره ماه اول و آخر ماه طبق درخواست صاحبخانه برای سکونت.
5. خدمات لازم برای سلامت و ایمنی افراد، مانند ریشه کنی آفات و تمیز کردن یک بار قبل از اشغال.
6. کالاهایی مانند تهویه مطبوع یا بخاری و سایر وسایل کمکی و خدماتی تطبیقی که از نظر پزشکی ضروری هستند، که برای حفظ سلامت و ایمنی افراد در خانه طراحی شده‌اند، مانند تخت‌های بیمارستانی، بالابر هویر، فیلتر هوا، لوازم تمیز کردن تخصصی یا کنترل آفات و غیره، که برای اطمینان از دسترسی و ایمنی فرد هنگام نقل مکان به خانه ضروری است.

خدمات ارائه شده باید بر اساس ارزیابی فردی نیازها و مستند در طرح حمایتی مسکن فردی باشد. افراد ممکن است فقط به زیر مجموعه ای از خدمات ذکر شده در بالا نیاز داشته باشند و به آنها دسترسی داشته باشند.

خدمات ارائه شده باید از بهترین شیوه ها برای اعضایی استفاده کند که بی خانمانی را تجربه می کنند و دارای شرایط بهداشتی پیچیده، ناتوانی و/یا رفتاری هستند، از جمله ابتدا مسکن، کاهش آسیب، مشارکت پیشرونده، مصاحبه انگیزشی و مراقبت های آگاهانه از آسیب.

خدمات شامل ارائه اتاق و غذا یا پرداخت هزینه‌های جاری اجاره فراتر از پوشش ماه اول و آخر همانطور که در بالا ذکر شد نمی‌شود.

این سرویس خدمات اجاره و نگهداری را با هدف حفظ اجاره ایمن و پایدار پس از ایمن شدن مسکن ارائه می دهد. خدمات عبارتند از:

1. ارائه شناسایی زودهنگام و مداخله برای رفتارهایی که ممکن است مسکن را به خطر اندازد، مانند تاخیر در پرداخت اجاره، احتکار، مصرف مواد و سایر تخلفات اجاره.
2. آموزش و آموزش در مورد نقش، حقوق و مسئولیت های مستاجر و موجر.
3. مربیگری در توسعه و حفظ روابط کلیدی با مالکان / مدیران املاک با هدف پرورش اجاره موفق.
4. هماهنگی با صاحبخانه و ارائه دهنده مدیریت پرونده برای رسیدگی به مسائل شناسایی شده که می تواند بر ثبات مسکن تأثیر بگذارد.
5. کمک به حل و فصل اختلافات با مالکان و/یا همسایگان برای کاهش خطر اخراج یا سایر اقدامات نامطلوب از جمله ایجاد یک طرح بازپرداخت یا شناسایی بودجه در شرایطی که در آن عضو، اجاره یا پرداخت خسارت به واحد را بدهکار است.
6. حمایت و ارتباط با منابع جامعه برای جلوگیری از اخراج در زمانی که مسکن در معرض خطر است یا ممکن است به طور بالقوه به خطر بیفتد.
7. کمک به حمایت از مزایا، از جمله کمک به اخذ هویت و مدارک برای واجد شرایط بودن SSI و پشتیبانی از فرآیند درخواست SSI. چنین خدماتی را می توان برای حفظ مجموعه مهارت های تخصصی مورد نیاز قرارداد فرعی واگذار کرد.
8. کمک به فرآیند تأیید مجدد سالانه مسکن.
9. هماهنگی با مستاجر برای بررسی، به روز رسانی و اصلاح طرح حمایتی مسکن و بحران به طور منظم برای منعکس کردن نیازهای فعلی و رفع موانع موجود یا مکرر در حفظ مسکن.
10. کمک های مستمر در مورد رعایت اجاره نامه، از جمله پشتیبانی مداوم در فعالیت های مرتبط با مدیریت خانوار.
11. بازدیدهای بهداشتی و ایمنی، از جمله بازرسی قابلیت سکونت واحد.
12. سایر خدمات پیشگیری و مداخله زودهنگام شناسایی شده در طرح بحران که در هنگام به خطر افتادن مسکن فعال می شوند (به عنوان مثال، کمک به درخواست های معقول اسکان که در ابتدا در هنگام نقل مکان مورد نیاز نبودند).
13. ارائه زندگی مستقل و مهارت های زندگی از جمله کمک و آموزش در مورد بودجه بندی، از جمله سواد مالی و ارتباط با منابع جامعه.

خدمات ارائه شده باید بر اساس ارزیابی فردی نیازها و مستند در طرح حمایتی مسکن فردی باشد. افراد ممکن است فقط به زیر مجموعه ای از خدمات ذکر شده در بالا نیاز داشته باشند و به آنها دسترسی داشته باشند.

خدمات ارائه شده باید از بهترین شیوه ها برای اعضایی استفاده کند که بی خانمانی را تجربه می کنند و دارای شرایط بهداشتی پیچیده، ناتوانی و/یا رفتاری هستند، از جمله ابتدا مسکن، کاهش آسیب، مشارکت پیشرونده، مصاحبه انگیزشی و مراقبت های آگاهانه از آسیب.

این خدمات ممکن است شامل هماهنگی با سایر نهادها باشد تا اطمینان حاصل شود که فرد به پشتیبانی های مورد نیاز برای حفظ اجاره موفق دسترسی دارد. دستورالعمل‌های برنامه نهایی باید به‌عنوان یک استاندارد، نیاز نشان‌داده‌شده برای اطمینان از ارائه خدمات یکپارچه به اعضایی را که بی‌خانمان را تجربه می‌کنند، اتخاذ کند که وارد بخش حمایت‌های اجتماعی خدمات مستاجر مسکن و خدمات پایدار می‌شوند.

خدمات شامل ارائه اتاق و غذا یا پرداخت هزینه های اجاره نمی شود.

خدمات انتقال مسکن به اعضا در به دست آوردن مسکن کمک می کند و شامل موارد زیر است:

1. انجام غربالگری مستاجر و ارزیابی مسکن که ترجیحات و موانع عضو در رابطه با اجاره موفق را مشخص می کند. ارزیابی ممکن است شامل جمع آوری اطلاعات در مورد نیازهای مسکن اعضا، موانع بالقوه انتقال مسکن و شناسایی موانع حفظ مسکن باشد.
2. توسعه یک طرح حمایتی مسکن فردی بر اساس ارزیابی مسکن که به موانع شناسایی شده می‌پردازد، شامل اهداف قابل اندازه‌گیری کوتاه‌مدت و بلندمدت برای هر موضوع می‌شود، رویکرد اعضا را برای رسیدن به هدف تعیین می‌کند و مشخص می‌کند که چه زمانی سایر ارائه‌دهندگان یا خدمات، هم بازپرداخت می‌شوند و هم بازپرداخت نمی‌شوند. توسط Medi-Cal، ممکن است برای رسیدن به هدف مورد نیاز باشد.
3. جستجوی مسکن و ارائه گزینه ها.
4. کمک به تأمین مسکن، از جمله تکمیل درخواست های مسکن و تأمین اسناد مورد نیاز (به عنوان مثال، کارت تأمین اجتماعی، شناسنامه، سابقه اجاره قبلی).
5. کمک به حمایت از مزایا، از جمله کمک به اخذ هویت و مدارک برای واجد شرایط بودن SSI و پشتیبانی از فرآیند درخواست SSI. چنین خدماتی را می توان برای حفظ مجموعه مهارت های تخصصی مورد نیاز قرارداد فرعی واگذار کرد.
6. شناسایی و تامین منابع موجود برای کمک به پرداخت یارانه به اجاره (مانند برنامه کوپن انتخاب مسکن HUD (بخش 8)، یا برنامه های کمک ایالتی و محلی) و تطبیق منابع یارانه اجاره موجود برای اعضا.
7. شناسایی و تامین منابع برای پوشش هزینه‌ها، مانند سپرده تضمینی، هزینه‌های جابه‌جایی، کمک‌های تطبیقی، تغییرات محیطی، هزینه‌های جابجایی و سایر هزینه‌های یکبار مصرف.
8. کمک به درخواست‌ها برای انطباق معقول، در صورت لزوم.
9. آموزش و مشارکت صاحبخانه.
10. اطمینان از ایمن بودن محیط زندگی و آماده برای جابجایی.
11. برقراری ارتباط و حمایت از طرف اعضا با مالکان.
12. کمک در تنظیم و پشتیبانی از جزئیات حرکت.
13. ایجاد رویه‌ها و تماس‌ها برای حفظ مسکن، از جمله توسعه یک طرح بحران حمایت از مسکن که شامل خدمات پیشگیری و مداخله زودهنگام در هنگام به خطر افتادن مسکن است.
14. شناسایی، هماهنگی، تامین امنیت، یا تامین مالی حمل و نقل غیر اورژانسی و غیرپزشکی برای کمک به تحرک اعضا برای اطمینان از تسهیلات معقول و دسترسی به گزینه های مسکن قبل از انتقال و حرکت در روز.
15. شناسایی، هماهنگی، ایمن سازی یا تأمین بودجه اصلاحات محیطی برای نصب تسهیلات لازم برای دسترسی (به پشتیبانی جامعه سازگاری با قابلیت دسترسی محیطی مراجعه کنید).

خدمات ارائه شده باید بر اساس ارزیابی فردی نیازها و مستند در طرح حمایتی مسکن فردی باشد. اعضا ممکن است فقط به زیرمجموعه ای از خدمات ذکر شده در بالا نیاز داشته باشند و به آنها دسترسی داشته باشند.

خدمات ارائه شده باید از بهترین شیوه ها برای اعضایی استفاده کند که بی خانمانی را تجربه می کنند و دارای شرایط بهداشتی پیچیده، ناتوانی و/یا سلامت رفتاری هستند. نمونه‌هایی از بهترین شیوه‌ها عبارتند از ابتدا مسکن، کاهش آسیب، مشارکت پیشرونده، مصاحبه انگیزشی و مراقبت از آسیب‌های روانی.

این خدمات ممکن است شامل هماهنگی بیشتر با سایر نهادها باشد تا اطمینان حاصل شود که فرد به پشتیبانی های مورد نیاز برای اجاره موفق دسترسی دارد. این نهادها ممکن است شامل بخش بهداشت شهرستان، بهداشت عمومی، مصرف مواد، بهداشت روانی و بخش خدمات اجتماعی باشند. مقامات مسکن شهرستان و شهرستان; تداوم مراقبت و سیستم ورود هماهنگ. اداره کلانتری و افسران آزمایشی، در حد توان و در حد امکان؛ برنامه های خدمات حقوقی محلی، سازمان های مبتنی بر جامعه ارائه دهندگان مسکن، آژانس های مسکن محلی و آژانس های توسعه مسکن. برای اعضایی که برای تامین مسکن دائمی به حمایت یارانه اجاره نیاز دارند، این خدمات به هماهنگی نزدیک با سیستم‌های ورودی هماهنگ محلی، مقامات خدمات بی‌خانمان‌ها، مقامات مسکن عمومی و سایر اپراتورهای یارانه‌های اجاره محلی نیاز دارد. برخی از کمک‌های مسکن (از جمله اقامتگاه‌های بهبودی و کمک‌های اضطراری یا یارانه‌های اجاره برای اعضای مشارکت با خدمات کامل) نیز توسط آژانس‌های بهداشت رفتاری شهرستان، و برنامه‌های مراقبت مدیریت‌شده Medi-Cal و ارائه‌دهندگان حمایت‌های اجتماعی طرف قرارداد با آنها تأمین می‌شود.

دستورالعمل‌های برنامه نهایی باید به‌عنوان یک استاندارد، نیاز نشان‌داده‌شده برای اطمینان از خدمات یکپارچه به اعضایی را که بی‌خانمان را تجربه می‌کنند، اتخاذ کند که وارد پشتیبانی جامعه خدمات ناوبری انتقال مسکن می‌شوند. خدمات شامل ارائه اتاق و غذا یا پرداخت هزینه های اجاره نمی شود. هماهنگی با نهادهای محلی بسیار مهم است تا اطمینان حاصل شود که گزینه های موجود برای پرداخت اتاق و غذا یا اجاره نیز با خدمات و پشتیبانی مسکن هماهنگ است.

مراقبت های بهبودی، که به عنوان مراقبت های تنفسی پزشکی نیز شناخته می شود، مراقبت های اقامتی کوتاه مدت برای افرادی است که دیگر نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارند، اما همچنان نیاز به بهبودی از یک آسیب یا بیماری (از جمله شرایط سلامت رفتاری) دارند و وضعیت آنها با یک ناپایدار تشدید می شود. محیط زندگی. اقامت طولانی‌مدت در یک مرکز مراقبت بهبودی به افراد این امکان را می‌دهد که به بهبودی خود ادامه دهند و درمان پس از ترخیص را دریافت کنند و در عین حال به مراقبت‌های اولیه، خدمات بهداشت رفتاری، مدیریت پرونده و سایر خدمات اجتماعی حمایتی مانند حمل‌ونقل، غذا و مسکن دسترسی داشته باشند.

حداقل، این خدمات شامل اسکان موقت با تخت و غذا و نظارت مداوم بر وضعیت سلامت پزشکی یا رفتاری فرد (به عنوان مثال، نظارت بر علائم حیاتی، ارزیابی، مراقبت از زخم، نظارت بر دارو) خواهد بود. بر اساس نیازهای فردی، خدمات ممکن است شامل موارد زیر نیز باشد:

1. کمک محدود یا کوتاه مدت با فعالیت های ابزاری زندگی روزانه و/یا ADL.
2. هماهنگی ایاب و ذهاب تا نوبت های بعد از ترخیص.
3. اتصال به هر گونه خدمات مداوم دیگری که ممکن است فرد به آن نیاز داشته باشد، از جمله خدمات سلامت روان و اختلال مصرف مواد.
4. حمایت در دسترسی به مزایا و مسکن.
5. به دست آوردن ثبات با روابط و برنامه های مدیریت پرونده.

مراقبت های بهبودی عمدتاً برای آن دسته از افرادی استفاده می شود که بی خانمانی را تجربه می کنند یا افرادی با شرایط زندگی ناپایدار که خیلی بیمار یا ضعیف هستند که نمی توانند پس از یک بیماری (سلامت جسمی یا رفتاری) یا آسیب در محیط زندگی معمول خود بهبود یابند، اما در غیر این صورت به اندازه کافی بیمار نیستند. در بیمارستان باشد

خدمات ارائه شده به یک فرد در حین مراقبت های بازیابی نباید جایگزین خدمات ارائه شده به اعضایی که از برنامه مدیریت مراقبت بهبودیافته استفاده می کنند، باشد یا تکراری باشد. مراقبت های بهبودی ممکن است همراه با سایر حمایت های اجتماعی مسکن مورد استفاده قرار گیرد. در صورت امکان، سایر حمایت‌های اجتماعی مسکن موجود باید به اعضا در محل در مرکز مراقبت‌های بهبودی ارائه شود. هنگامی که در مدیریت مراقبت پیشرفته ثبت نام می کنید، حمایت های جامعه باید با هماهنگی با ارائه دهندگان مدیریت مراقبت پیشرفته مدیریت شود.

خدمات ارائه شده باید از بهترین شیوه ها برای اعضایی استفاده کند که بی خانمانی را تجربه می کنند و دارای شرایط بهداشتی پیچیده، ناتوانی و/یا رفتاری هستند، از جمله ابتدا مسکن، کاهش آسیب، مشارکت پیشرونده، مصاحبه انگیزشی و مراقبت های آگاهانه از آسیب.

مسکن کوتاه‌مدت پس از بستری به اعضایی که محل سکونت ندارند و نیازهای بهداشتی درمانی یا رفتاری بالایی دارند، این فرصت را فراهم می‌کند که بلافاصله پس از خروج از بیمارستان بستری (اعم از حاد یا روان‌پزشکی یا روانپزشکی) به بهبودی اختلالات پزشکی/روانی/مصرف مواد ادامه دهند. بیمارستان وابستگی شیمیایی و بهبودی)، درمان اختلال مصرف مواد یا مرکز بهبودی، مرکز درمانی بهداشت روان مسکونی، مرکز اصلاحی، مرکز پرستاری یا مراقبت های بازیابی و اجتناب از استفاده بیشتر از خدمات طرح دولتی.

این تنظیمات باید حمایت‌های مستمر لازم برای بهبودی و بهبودی را برای افراد فراهم کند، مانند کسب (یا بازیابی) توانایی انجام فعالیت‌های روزمره، دریافت مراقبت‌های ضروری پزشکی/روانی/اختلال مصرف مواد، مدیریت مورد، و شروع دسترسی به سایر حمایت‌های مسکن. مانند Housing Transition Navigation.

این تنظیم ممکن است شامل یک مسکن موقت فردی یا مشترک باشد، جایی که ساکنان خدمات شرح داده شده در بالا را دریافت می کنند.

به اعضا باید در طول دوره مسکن کوتاه مدت پس از بستری شدن در بیمارستان، پشتیبانی‌های ناوبری انتقال مسکن ارائه شود تا آنها را برای انتقال از این تنظیمات آماده کنند. این خدمات باید شامل ارزیابی مسکن و توسعه یک طرح حمایتی مسکن برای شناسایی اولویت‌ها و موانع مربوط به اجاره موفق مسکن پس از مسکن کوتاه‌مدت پس از بستری شدن در بیمارستان باشد.

خدمات ارائه شده باید از بهترین شیوه ها برای اعضایی استفاده کند که بی خانمانی را تجربه می کنند و دارای شرایط بهداشتی پیچیده، ناتوانی و/یا رفتاری هستند، از جمله ابتدا مسکن، کاهش آسیب، مشارکت پیشرونده، مصاحبه انگیزشی و مراقبت های آگاهانه از آسیب.